Psychodiagnostiek
Psychodiagnostiek is de wetenschap van het stellen van een diagnose op het gebied van psychologie.
Algemeen:
Psychodiagnostiek heeft zowel een "zachte" (soft data) als een "harde" (hard data) kant, afhankelijk van de soort instrumenten die de diagnosticus gebruikt. "Zacht" verwijst bijvoorbeeld naar de getrainde maar onbevooroordeelde waarneming van gedrag en de subjectieve beoordeling daarvan door de diagnosticus. "Hard" verwijst naar waarnemingen die zijn gedaan met gekwalificeerde meetinstrumenten, zoals tests, vragenlijsten en gefilmde observaties van gedrag in gestandaardiseerde situaties.
Psychodiagnostiek is nauw verbonden met psychometrie, wat de statistische analyse omvat die nodig is voor een goede (betrouwbare en valide) psychodiagnostiek. Dit omvat onder andere het berekenen van correlaties en het opstellen van testnormen, inclusief gemiddelden en spreiding van testscores.
Oorspronkelijk werd psychodiagnostiek ontwikkeld om menselijk gedrag te kunnen voorspellen en zo zijn economisch nut te bewijzen.
Voor het objectiveren van persoonlijkheidskenmerken maakt psychodiagnostiek voornamelijk gebruik van drie instrumenten:
- Zelfbeoordelingsvragenlijsten
- Psychologische tests
- Een combinatie van tests en gedragsobservatie, zoals steeds vaker gebruikt in assessments.
Counseling en Coaching
Counseling is een toegankelijke vorm van (emotionele) hulpverlening. Het woord "counseling" is afgeleid van het Engels en betekent "raadgeven".
Het doel van counseling is om mensen te helpen bij:
- Het oplossen of hanteren van problemen
- Het vinden van antwoorden op vragen
- Het benutten van ongebruikte mogelijkheden
- Het ontwikkelen van kennis en vaardigheden
Counseling is resultaatgericht en pragmatisch van aard. Het gaat erom dat een cliënt doelen formuleert en actie onderneemt om deze doelen te bereiken. Mensen benaderen een counselor wanneer ze problemen of vragen hebben met emotionele (psycho-sociale) achtergronden.
Counseling vindt zijn oorsprong in de humanistische psychologische stroming, waarin de volgende principes centraal staan:
- Empathie
- Onvoorwaardelijke acceptatie
- Congruentie
Empathie is iets anders dan sympathie. Sympathie staat voor medelijden, medeleven en mededogen, terwijl empathie staat voor "de wil om te begrijpen".
Onvoorwaardelijke acceptatie richt zich niet zozeer op het gedrag van de cliënt, maar juist op diens gedachten, gevoelens en ervaringen.
Congruentie verwijst naar de echtheid en oprechtheid van de hulpverlener ten opzichte van de cliënt, waarbij de hulpverlener zowel verbaal als non-verbaal congruent moet zijn.
Counseling en psychotherapie:
Counseling vertoont veel overeenkomsten met psychotherapie. Verschillende inzichten uit de psychotherapie worden toegepast in counseling, met als doel problemen op te lossen of te verlichten en vragen te beantwoorden.
Toch is counseling geen psychotherapie. Counseling richt zich niet op psychiatrische stoornissen of ernstige psycho-sociale problematiek. Het richt zich voornamelijk op het "hier en nu".
Counseling is ideaal:
- Bij problemen met een lichte psycho-sociale achtergrond, zoals aanhoudende stress, een gevoel van ongelukkig zijn of het niet optimaal functioneren
- Om inzicht te krijgen in (levens)vragen, zoals vragen over het doel van het eigen bestaan, de richting die men in het leven wil nemen of onzekerheid over de juistheid van keuzes.
Counseling richt zich dus op problemen en vragen met een lichte psycho-sociale achtergrond, waarbij geen sprake is van een psychiatrische stoornis. Hoewel dit misschien een beperkt werkgebied lijkt, vallen de meeste problemen en vragen binnen dit domein.
Lid van: 